ζαν πωλ μαρά: η νομιμότητα της εξέγερσης

    jean - paul marat ζαν πωλ μαρά:  η νομιμότητα της εξέγερσης

(από τον φίλο του λαού, νο 34,

10 του νoέμβρη 1789)

 οι συνεσταλμένοι πολίτες, οι άνθρωποι που αγαπούν την ησυχία τους, οι ευτυχισμένοι τούτου του αιώνα, οι βδέλλες του κράτους και όλοι οι απατεώνες που ζουν από τις δημόσιες καταχρήσεις, δεν φοβούνται τίποτα περισσότερο από τις λαϊκές εξεγέρσεις: έχουν σαν σκοπό να καταστρέψουν την ευτυχία τους φέρνοντας μία καινούργια τάξη πραγμάτων.

έτσι ξεσηκώνονται ασταμάτητα ενάντια στα ζωντανά κείμενα, στους ορμητικούς λόγους, με μία λέξη, ενάντια σε κάθε τι που μπορεί να κάνει τον λαό να νιώσει την αθλιότητά του και  να του θυμίσει τα δικαιώματά του.

αυτή είναι  η ηθική των ανθρώπων  που διαμορφώθηκαν μέσα στην αξιοπρέπεια και την  ισχύ. Μπροστά στις καταχρήσεις της εξουσίας και εγκλήματα της τυραννίας, δεν ξέρουν να μιλούν για άλλο, παρά για τον κατευνασμό του λαού, δεν ασχολούνται παρά με το πώς θα τον εμποδίσουν  ν αφήσει να ξεσκεπάσει την δίκαιη οργή του. γι αυτά  έχουν σοβαρούς λόγους. κι  επιπλέον ένα πρόσχημα κατάλληλο για να εντυπωσιάζει τους στενόμυαλους, που όμως αφήνει ανεπηρέαστους τους  μορφωμένους. εννοώ  τις τραγικές σκηνές που συνοδεύουν σχεδόν πάντα τις εξεγέρσεις.

όσος κ αν είναι ο τρόμος που γεμίζει την ψυχή τους και που προσπαθούν να τον μεταδώσουν και στην ψυχή ων άλλων, να μερικές σκέψεις που μπορούν να καθησυχάσουν τα συνετά πνεύματα.

πρώτα από όλα ο λαός δεν ξεσηκώνεται  παρά μόνο όταν η τυραννία τον σπρώξει στην    απελπισία. πόσα και πόσα δεινά δεν υποφέρει πριν αποφασίσει να πάρει εκδίκηση! και η εκδίκησή του είναι πάντοτε δίκαιη ως προς την αρχή της, ανεξάρτητα αν  δεν είναι πάντα διαφωτισμένη ως προς τα αποτελέσματά της, ενώ η καταπίεση που υφίσταται ο λαός  πηγάζει πάντα από τα εγκληματικά πάθη των τυράννων του.

και έπειτα, μπορεί να γίνει σύγκριση ανάμεσα στον μικρό αριθμό των θυμάτων που θυσιάζει δίκαια ο λαός στην διάρκεια μιάς εξέγερσης, και στο αναρίθμητο  πλήθος των υπηκόων που ο δεσπότης καταδικάζει στην αθλιότητα, ή θυσιάζει στην οργή, την απληστία, την φιλοδοξία, τα άνομα πάθη του; τι είναι οι λίγες σταγόνες αίμα που έκανε να κυλίσει ο λαός στη διάρκεια τούτης της επανάστασης προκειμένου να ξαναβρεί την λευτεριά του  , σε σύγκριση με τους  χειμάρρους  του αίματος  που έχυσε ένας τιβέριος , ένας νέρων , ένας καλιγούλας, ένας καρακάλας  κι ένας κόμμοδος; σε σύγκριση με τους χειμάρρους (αίματος)   που προκάλεσε η μυστικιστική μανία ενός καρόλου του 9^ου, ή η ένοχη φιλοδοξία ενός  λουδοβίκου του 14; τι είναι τα λίγα σπίτια που λεηλατήθηκαν μέσα σε μία ημέρα πόα τον λαό εμπρός στις λεηλασίες που έχει υποστεί ολόκληρο το έθνος εδώ και δεκαπέντε αιώνες από τις τρείς φυλές των βασιλιάδων μας; τι είναι μερικά άτομα που έχασαν την περιουσία τους εμπρός σε ένα δισεκατομμύριο των ανθρώπων που  ξεγυμνωθήκαν από τους φοροεισπράκτορες, τους βρικόλακες, τους δημόσιες διασπαθιστές;

ας βάλουμε κατά μέρος κάθε προκατάληψη κι ας  δούμε.

η φιλοσοφία προετοίμασε , ξεκίνησε και ευνόησε την παρούσα επανάσταση. αυτό είναι αναμφισβήτητο. αλλά δεν αρκούν μόνο τα κείμενα. Χρειάζονται και έργα. σε τι άλλο οφείλουμε την ελευθερία μας αν όχι στις εξεγέρσεις;

μια λαϊκή εξέγερση , στα ηλύσια πεδία, είναι που ξύπνησε την εξέγερση ολόκληρου του έθνους. αυτή έριξε τη βαστίλλη , διαφύλαξε την εθνοσυνέλευση, έκοψε τον δρόμο στην συνομωσία, απότρεψε την λεηλασία του παρισιού, εμπόδισε να το κάνει στάχτη η φωτιά και να πνιγούν οι κάτοικοί του στο αίμα τους.

μια λαϊκή εξέγερση , στην καινούργια αγορά, σταμάτησε τη δεύτερη συνομωσία, εμπόδισε τη φυγή του βασιλικού οίκου και απότρεψε τους εμφύλιους πολέμους που θα ήταν τα βέβαια επακόλουθα.

….. παρακολουθήστε τις εργασίες της εθνοσυνέλευσης,  θα βρείτε ότι δεν ενεργοποιήθηκε παρά μόνον έπειτα από κάποια λαϊκή εξέγερση, ενώ σε περιόδους ηρεμίας και ασφάλειας η αηδιαστική παράταξη δεν έχασε ποτέ την ευκαιρία να παρεμβάλλει εμπόδια στο σύνταγμα, ή να περάσει ολέθρια διατάγματα.

ο jean - paul marat ζαν πωλ μαρά  ήταν επαναστάτης στη γαλλική επανάσταση συγγραφέας και ιακωβίνος ,δολοφονήθηκε από μία φτωχή νεαρή αριστοκράτισσα. ο μαρά δεν είχε πατρίδα. γεννήθηκε στην ελβετία από ελβετίδα μάννα και μετανάστη σαρδήνιο πατέρα . γυρόφερνε ανάμεσα σε ελβετία ολανδία αγγλία και γαλλία.

ο φίλος του λαού ήταν η εφημερίδα-επαναστατικό έντυπο- που εξέδιδε ο μαρά. είχε λόγο απλό και καθημερινό. διώχθηκε και για ένα διάστημα κυκλοφορούσε παράνομα. έβγαλε μέσα σε μία τριετία χίλια συνολικά φύλλα