χωρίς κανένα φταίξιμο, χωρίς κακό κανένα.
Ο καπιτάνιος το σκυλί (η γη να μη τον φάει)
παίρνει τα κεφαλάκια τους και ρίχνει τα κορμιά τους,
ς’ το σταυροδρόμι τα πετά, κορμιά χωρίς κεφάλια.
Κι όσοι διαβάτες κι αν διαβούν, κάθουνται κ ερωτούνε.
< Παιδιά, πούν τα γελέκια σας, πούναι και τ άρματά σας> ;
< Δε λες πούν τα κεφάλια μας, μον λες πούν τ άρματά μας>;
Σύντροφοι πήραν τ άρματα, και τάκαναν χαράτσι,
κι ο καπιτάνιος το σκυλί (η γη να μη τον φάει)
μας πήρε τα κεφάλια μας κ’ έρριξε τα κορμιά μας>
το διαχρονικά αληθινό αυτό δημοτικό τραγούδι, το πρωτοδιάβασα στην Κλεφτόβρυση, εκεί πάνω από την Βροντού.
Δεν έχει να κάνει μόνο με την ληστεία.
No comments:
Post a Comment