η καλλιτεχνική ροπή του ασυνείδητου που δεν είναι κτήμα των ολίγων προνομιούχων μα όλων των ανθρώπων και αποτελεί αρχέγονη ψυχική ιδιότητα που εκδηλώνεται σε παιδική ηλικία (η μανία των παιδιών να ζωγραφίζουν, το ένστικτό τους γιά τραγούδι και χορό από την παιδική ακόμα ηλικία κ.λ.π.) και απωθείται κατά την περίοδο των βασικών απωθήσεων.μπορούμε την απώθηση αυτή να την παραλληλίσουμε με την φυσιολογική απώθηση του παιδικού αυτοερωτισμού και την φυσιολογική μετάπτωσή του στον αλτρουισμό, γιατί κι εδώ έχουμε την υποχώρηση της αμορφοποίητης καλλιτεχνικής ροπής μπροστά στην μορφοποιημένη καλλιτεχνική δημιουργία είτε του ίδιου του ατόμου (των ταλαντούχων καλλιτεχνών) είτε ενός άλλου ατόμου (κι από το σημείο αυτό γεννιέται η έφεση της καλλιτεχνικής απόλαυσης).
όλοι μας είμαστε καλλιτέχνες, απλά μερικοί τυχεροί ,εχουν το λυτρωτικό από την ψυχονεύρωση τάλαντο. ο πόνος του πολιτισμού οδηγεί τους υπόλοιπους στην απώθηση.
η έμφυτη καλλιτεχνική ροπή εξωτερικεύοντας τις ενδόμυχες τάσεις, τις ενστικτικές επιθυμίες, τα ψυχικά συμπλέγματα, πρέπει να θεωρηθεί σαν κάτι το αντίθετο προς την απώθηση. θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε την εξωτερίκευση αυτή εξώθηση. μιά εξώθηση ανάλογη με κείνη που εκφράζουν τα όνειρα ή με κείνη που πετυχαίνει η ψυχνάλυση.
η <καλλιτεχνική> έκφραση μέσα από έναν ζωώδη και ανεπεξέργαστο ενστικτισμό είναι θεραπευτική, ανεξάρτητα φυσικά από το όποιο καλαισθητικό αποτέλεσμα.
No comments:
Post a Comment